Historia

album - Rycerze św. Floriana

W latach 20. XX wieku m.in. z powodu budowy Państwowych Zakładów Inżynieryjnych „URSUS” zaczęła dynamicznie rozwijać się osada Czechowice. Nastąpił wzrost liczby mieszkańców. W ocenie tamtejszej społeczności konieczne stało się odpowiednie zabezpieczenie terenów pod względem ochrony przeciwpożarowej. Jednym z decydujących czynników o utworzeniu ochotniczej straży pożarnej na tym terenie była seria pożarów z roku 1925, m.in. pożar cegielni. Warto zaznaczyć, że zlokalizowana najbliżej jednostka straży pożarnej znajdowała się przy ul. Chłodnej w Warszawie. Czas dojazdu na tereny osady Czechowice wynosił około jednej godziny.

Dlatego, w roku 1925 ze społecznej inicjatywy powołano do istnienia Ochotniczą Straż Pożarną w ówczesnej osadzie Czechowice. Założycielem oraz pierwszym prezesem został działacz społeczny i wójt gminy Skorosze – Franciszek Adolf Acher, zaś pierwszym naczelnikiem Franciszek Kulpa. Na początku OSP posiadała swoją siedzibę we Włochach. W 1928 r. przeniesiono jednostkę do Skoroszy. Strażacy ochotnicy mieli w tamtym czasie do dyspozycji: ręczną pompę, kilka węży strażackich, sprzęt burzący, m.in. topory, łomy, kilofy, bosaki. Trzy lata po powstaniu jednostki do wyposażenia dołączono samochód pożarniczy konstrukcji Państwowych Zakładów Inżynieryjnych „URSUS” na podwoziu marki Fiat.

Służył on do czasu wybuchu II wojny światowej. Następnie został zarekwirowany przez Niemców. Samochód poza przystosowaniem do prowadzenia działań gaśniczych posiadał autopompę. W 1930 r. dyrekcja PZInż. „URSUS” zwróciła się do strażaków z prośbą dot. zabezpieczenia przeciwpożarowego fabryki. Jednostkę przeniesiono.

Jednak, z uwagi na utworzenie w latach późniejszych zakładowej straży pożarnej, strażacy ochotnicy musieli szukać nowej lokalizacji. Dzięki ofiarności mieszkańców, a także samych strażaków, przekazano plac a następnie w latach 1937 – 1939 wybudowano strażnicę. Budowę przerwał wybuch II wojny światowej. Siedzibę rozbudowano w latach 1967 – 1969. Od tej pory OSP Ursus mieści się przy ul. Rynkowej 8. Szczególne zasługi w organizacji budowy i rozbudowy jednostki miał Ryszard Bocheński – naczelnik OSP Ursus w latach 1949 – 1990.


W Ochotniczej Straży Pożarnej Ursus funkcjonuje Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza zrzeszająca młodzież od 12 do 18 roku życia. Początków młodzieżowych drużyn funkcjonujących w OSP Ursus należy szukać w roku 1958, kiedy to ówczesny Zarząd jednostki podjął decyzję o utworzeniu Harcerskiej Drużyny Pożarniczej.

W 1967 roku jednostka OSP Ursus otrzymała sztandar. W dalszym ciągu jest on prezentowany podczas ważnych uroczystości, w tym religijnych, patriotycznych i społecznych.

Stanowi on o ciągłości strażackiej służby w duchu ochotniczego pożarnictwa i odwołuje się do poprzednich pokoleń tworzących struktury ochrony przeciwpożarowej na terenie naszej dzielnicy, jak i m.st. Warszawy.

Strażacy OSP Ursus przez cały okres działalności przywiązywali dużą wagę do jakości sprzętu, który znajdował się na wyposażeniu jednostki. W ramach zaradzania potrzebom sprzętowym przystosowali do potrzeb pożarniczych kilka pojazdów, m.in.:

W latach 50. – Dodge’a 60,

W latach 60. – GMC,

W latach 70. – Stara 26.

W 1993 roku dzięki środkom z funduszu jednostki oraz ówczesnej gminy Warszawa – Ochota, OSP Ursus pozyskała nowy samochód marki Ford Transit służący do realizacji specjalistycznego ratownictwa technicznego. Pojazd wyposażony był m.in. w narzędzia hydrauliczne firmy Holmatro, poduszki pneumatyczne, uszczelniacze do likwidacji wycieków substancji niebezpiecznych, agregat prądotwórczy Honda, osprzęt oświetleniowy, pilarki do cięcia stali, betonu, drewna, sprzęt ochrony układu oddechowego, drabinę, radiostację i inny sprzęt. Co istotne, był to trzeci w Polsce pojazd przeznaczony do realizacji specjalistycznego ratownictwa technicznego. Pojazd służył w OSP Ursus do roku 2019.

W roku 1999 na wyposażeniu jednostki znajdowały się pojazdy: dwa samochody marki Jelcz 004, Mercedes – Benz 1519/Ziegler z modułem proszkowym, Ford Transit oraz przyczepa gaśnicza PG-8. W kolejnych latach z podziału bojowego zniknął samochód marki Mercedes, a jego miejsce zajął samochód marki Star 1142.

Ochotnicza Straż Pożarna Ursus od roku 1995, tj. od początku funkcjonowania Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego włączona jest w jego struktury.

Na ścianie frontowej strażnicy zlokalizowanej od strony ul. Rynkowej, znajduje się pamiątkowa tablica odsłonięta w 1982 roku.

Upamiętnia strażaków OSP Ursus, pierwszego prezesa i założyciela – Franciszka Adolfa Achera oraz Stanisława Bodycha ps. Rawicz – naczelnika jednostki w latach 1940 – 1944, dowódcę kompanii w 7. pułku Armii Krajowej „Garłuch”. Aresztowanego i zamordowanego w grudniu 1944 roku przez hitlerowców w lasach pod Magdalenką.

Strażacy Ochotniczej Straży Pożarnej Ursus przez cały okres istnienia jednostki nieśli potrzebną pomoc mieszkańcom Ursusa i okolic.

Uczestniczyli w wielu akcjach ratowniczo-gaśniczych. Wiele faktów, zawartych m.in. w kronikach, świadczy że na strażaków ochotników z Ursusa „zawsze można liczyć”. Warto też wspomnieć, że w okresie okupacji jednostka OSP Ursus nie zawiesiła działalności. Wielu jej członków walczyło w szeregach ruchu oporu.